Η Βιρτζίνια Γουλφ πριν ξεκινήσει να γράφει τα βιβλία της πρώτα τα συνέθετε, τα αντιμετώπιζε δηλαδή ως μια παρτιτούρα. Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες άκουγε vallenato, ένα είδος κολομβιανής λαϊκής μουσικής, όταν δούλευε. Το αριστούργημά του, μάλιστα, «Εκατό χρόνια μοναξιάς» το είχε περιγράψει ως «ένα vallenato 400 σελίδων». Η ανυπέρβλητη γοητεία της μουσικής – και δη της κλασικής – καταλαμβάνει τον δικό της χώρο στη λογοτεχνία, ενίοτε γίνεται και ο κεντρικός ήρωας. Και τότε οι λέξεις των συγγραφέων αποκτούν τον δικό τους ξεχωριστό ήχο.
