Δύο ειδήσεις οικονομικού περιεχομένου ξεχώρισαν αυτή τη βδομάδα στην Ευρώπη.
Η μια αφορούσε τις δηλώσεις του, τέως πλέον, υπουργού οικονομικών της Γαλλίας Αρνό Μοντεμπούρ, που προκάλεσαν την παραίτηση της γαλλικής κυβέρνησης. Η άλλη αφορούσε τη μετωπική επίθεση που υπέστη η Γερμανίδα Καγκελάριος Μέρκελ από πολλούς νομπελίστες οικονομολόγους που συμμετείχαν στην 5η Συνάντηση στο Λιντάου της Γερμανίας.
Κοινή συνισταμένη των τοποθετήσεων του Μοντεμπούρ και νομπελιστών οικονομολόγων είναι ότι οι πολιτικές λιτότητας, που επιβάλλουν η Μέρκελ και η ευρωπαϊκή Δεξιά στην ευρωζώνη, δεν μπορούν να οδηγήσουν στην έξοδο από την κρίση. Αντίθετα, αυτές οι πολιτικές εμβαθύνουν την κρίση με καταστροφικά αποτελέσματα για τις κοινωνίες.
Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Μοντεμπούρ «η συσσώρευση σχεδίων λιτότητας και η υπερβολικά κλειστή νομισματική πολιτική προκαλούν ανεργία και με τη σειρά της είναι αυτή που προκαλεί σκλήρυνση και άνοδο της βίας στις ευρωπαϊκές κοινωνίες».
Τα όσα δήλωσε ο Στίγκλιτς στη Συνάντηση έρχονται να συμπληρώσουν τον τέως Γάλλο υπουργό. «Η πολιτική της λιτότητας είναι ολέθρια, υποτιμήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι ανασταλτικές επιδράσεις της στην ανάπτυξη», σημειώνει ο Στίγκλιτς για να προσθέσει: «Το ευρώ με τους αυστηρούς κανονισμούς του, έχει γίνει στενός κορσές για τις χώρες-μέλη …και με το άκαμπτο αυτό σύστημα οι υφέσεις της οικονομίας εξελίσσονται σε κρίσεις». Και το μήνυμα του Νομπελίστα οικονομολόγου είναι σαφές: «Απαιτείται αλλαγή του συστήματος, αλλά ακόμα και σήμερα που έχουν εκδηλωθεί οδυνηρά αυτά τα λάθη, δεν διακρίνεται καμία αλλαγή πορείας στην ευρωπαϊκή πολιτική».
Στην ευρωπαϊκή Δεξιά που προωθεί και επιβάλλει τις πολιτικές λιτότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση ανήκει κι ο ΔΗΣΥ. Οι πολιτικές λιτότητας, που παράγουν φτώχεια και ανεργία, είναι στο πολυδιαφημισμένο μανιφέστο του Λαϊκού Κόμματος στο οποίο συμμετέχει ο Συναγερμός. Αυτή τη συμμετοχή διαφήμισαν ο πρόεδρος Αναστασιάδης και το Κόμμα του για να πείσουν ότι η χώρα μας θα λάμβανε στήριξη και αλληλεγγύη από τους ευρωπαίους εταίρους μας για να εξέλθουμε από την κρίση.
Από τους ευρωπαίους εταίρους λάβαμε αυτό που επιβάλλει η ευρωπαϊκή Δεξιά. Λιτότητα και σκληρά δημοσιονομικά μέτρα συν το πείραμα με το κούρεμα των καταθέσεων που κατέστρεψε το τραπεζικό σύστημα της χώρας μας. Η Τρόικα, παιδί των πολιτικών της ευρωπαϊκής Δεξιάς, κάθε φορά έρχεται στην Κύπρο με νέες αντιλαϊκές απαιτήσεις, αδιαφορώντας για την κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας και τις κοινωνικές συνέπειες των προγραμμάτων λιτότητας.
Από την άλλη η κυβέρνηση Αναστασιάδη – Συναγερμού, πιστή στις νεοφιλελεύθερες συνταγές της ευρωπαϊκής Δεξιάς, όχι μόνο δεν διεκδικεί για τον τόπο, αλλά υιοθετεί πολιτικές που βάζουν την οικονομία και την κοινωνία πιο βαθιά στην κρίση. Πιο πρόσφατο παράδειγμα είναι το θέμα των εκποιήσεων. Αντί η κυβέρνηση να κάνει αυτό για το οποίο δεσμεύτηκε ο πρόεδρος, να φέρει δηλαδή έγκαιρα προτάσεις και να συζητήσει μαζί με τις πολιτικές δυνάμεις πριν διαπραγματευτεί με την Τρόικα, συμφώνησε πρώτα με την Τρόικα και ακολούθως προσπαθεί να βάλει το μαχαίρι στο λαιμό των πολιτικών δυνάμεων εκβιάζοντας και πανικοβάλλοντας την κοινωνία.
Είναι πλέον φανερό και στον πιο δύσπιστο πολίτη ότι οι κυβερνώντες δεν πρόκειται να διεκδικήσουν τίποτα για την Κύπρο. Είναι πλέον στον καθένα φανερό ότι οι πολιτικές που επιβάλλει η Τρόικα, εκφράζουν τους κυβερνώντες γι’ αυτό και ασμένως τις υιοθετούν. Οι πολίτες καλούνται με τη δική τους αντίσταση και αντίδραση να κτίσουν αναχώματα προστασίας της κοινωνίας και του εθνικού μας πλούτου απέναντι στις πολιτικές των κυβερνώντων και της Τρόικα.
Γράφει: Στέφανος Στεφάνου
