Αλλαγές. Της Γιώτας Χατζηλοϊζου

Οποιαδήποτε θετική αλλαγή του τρόπου σκέψης, ιδέας και αντίληψης δημιουργεί μία μεγαλύτερη αυτογνωσία στον άνθρωπο. Η βούληση και κατά συνέπεια η πράξη καθορίζεται από το βαθμό του στοχασμού του ανθρώπου.

Παρατηρείται τελευταίως, μία έντονη προσπάθεια από ομάδες ατόμων, που ουδεμία σχέση έχουν με το πολιτικό σύστημα εξουσίας, να διαφοροποιήσουν υφιστάμενες και ταυτόχρονα παραδοσιακές καταστάσεις.Το ίδιο συμβαίνει και με ομάδες που σκοπό τους είναι η απελευθέρωση από τη θρησκευτική εξουσία που υπάρχει στη σημερινή κοινωνία. Εναπόκειται στην κρίση του κάθε πολίτη να ακολουθήσει ή να απέχει. 

Το να ανήκεις κάπου είτε αυτό λέγεται πολιτικό κόμμα, είτε θρησκευτικό δόγμα, δημιουργεί μια υποτιθέμενη ασφαλιστική δικλείδα. Ίσως κάποιοι να νιώθουν την ανάγκη να αγκυροβολήσουν μόνιμα και να αποκτήσουν τη δική τους φωλιά.  Φυσικά υπάρχουν και αυτοί που αγκυροβολούν από το ένα νησί στο άλλο , νομίζοντας ότι θα πιάσουν περισσότερα ψάρια στο ένα νησί παρά στο άλλο. Το είδαμε και στο παρελθόν το φαινόμενο αυτό και μάλλον θα το ξανά δούμε στις επικείμενες εκλογές.

Ας το παραδεχτούμε, ότι οι εξουσιαστές, οι οποίοι παρεμπιπτόντως είναι λίγοι αλλά…επαγγελματίες ψαράδες, καθοδηγούν την κοινή γνώμη. Το να θυσιάζεσαι για κάτι που πιστεύεις δεν είναι κακό, εάν φυσικά αυτό προϋποθέτει την πνευματική λύτρωση σου.  

Από την άλλη πλευρά, η λέξη πίστη σε δεσμεύει και πολλές φορές σου θολώνει τα μάτια. Όταν πιστεύεις σε κάτι, τότε αυτομάτως συνηθίζεις, χωρίς να είσαι σε θέση να έχεις το δικό σου τρόπο σκέψης. Να λες ότι “πιστεύεις” είναι λάθος τρόπος έκφρασης. Να λες “θεωρώ” είναι πιο σοφό.

Η παρατήρηση, η πράξη και η κρίση επέρχονται μέσα από την δική σου θεώρηση των πραγμάτων. Όταν παρατηρείς αυτόβουλα τότε μπορείς να πράξεις ανάλογα. Κατά συνέπεια το να κρίνεις βάση της δικής σου βούλησης, έχει τη δική του σπουδαιότητα.

Ο κάθε άνθρωπος έχει το δικό του τρόπο σκέψης. Ο κάθε άνθρωπος είναι μοναδικός. Σημασία έχει να αλλάζει, είτε πράττοντας είτε φιλοσοφώντας, είτε και τα δύο. Το να μένει κάποιος στάσιμος και να ακολουθεί σταθερά και αμετάβλητα μία κατασκευασμένη συνταγή των πραγμάτων, σίγουρα, καλό δεν θα του κάνει. Προσοχή, λοιπόν, μην γίνετε δόλωμα στο αγκίστρι των επίδοξων ψαράδων.

Γράφει: Γιώτα Χατζηλοϊζου