Όσο είμαστε αδρανείς,
ο αριθμός τους θα αυξάνεται…
Την Πέμπτη ένας ακόμα δεκαοκτάχρονος ακρωτηριάστηκε μετά από έκρηξη χειροβομβίδας σε άσκηση της Εθνικής Φρουράς. Η υπηρεσία δηλαδή που είναι υπεύθυνη για την προστασία των πολιτών, απέτυχε για ακόμα μια φορά να προστατέψει τους ίδιους τους στρατιώτες της. Δυστυχώς δεν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για να μιλήσουμε για την κατάργηση της ΕΦ. Ήρθε όμως η ώρα να συζητήσουμε για τις προσωπικές μας ευθύνες, να διερωτηθούμε με ποιο τρόπο συμβάλλουμε στη διαιώνιση του οργανισμού που συστηματικά σκοτώνει νεαρούς συμπολίτες μας εν καιρό ειρήνης.
Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΕΦ χρησιμεύει μόνο ως οργανισμός συντήρησης των πελατειακών σχέσεων πολιτικών και πολιτών, και ως απαραίτητη συνισταμένη για τη συντήρηση του πλαστού αισθήματος ασφάλειας του μέσου Κύπριου. Το ερώτημα λοιπόν είναι τι κάνουμε εμείς για να προστατεύσουμε τους εαυτούς μας, τα παιδιά και τους συμπολίτες μας, από το στατιστικά υπολογίσιμο ενδεχόμενο τραυματισμού τους στην ΕΦ, η οποία μάλιστα έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο.
Έχουμε συλλογικές και προσωπικές ευθύνες για τη διαιώνιση του οργανισμού αυτού, αλλά περισσότερη ευθύνη έχουν οι ίδιοι οι γονείς των στρατιωτών που με τη συμπεριφορά τους αναγκάζουν τα παιδιά τους να ρισκάρουν τη ζωή τους για τα μάτια του κόσμου. Το κάνουν είτε επειδή φοβούνται τι θα πει ο δίπλα είτε επειδή πιστεύουν ότι οι γιοι τους θα προστατεύσουν την πατρίδα, εξαπατώντας τους εαυτούς τους και εθελοτυφλώντας απέναντι στο προφανές: ότι η ΕΦ δεν μπορεί να προστατέψει τους ίδιους τους στρατιώτες της, πόσο μάλλον ολόκληρη τη χώρα.
Η ζωή του γιου σου αξίζει περισσότερο από την άποψη του γείτονα. Μην αναγκάσεις τον γιο σου να είναι το επόμενο υποψήφιο θύμα της ΕΦ. Μην τον υποχρεώσεις να πετάξει δυο χρόνια καθαρίζοντας τουαλέτες και κήπους. Ο γιος σου δικαιούται να ζει ελεύθερος διατηρώντας την αξιοπρέπεια του. Μη ρισκάρεις τη ζωή του κλείνοντας τον σε ένα από τα στρατόπεδα συγκέντρωσης της ΕΦ, καταδικάζοντας τον σε δυο χρόνια άμισθης καταναγκαστικής εργασίας υπό την απειλή της κρατικής βίας.
Επιλογές υπάρχουν πολλές. Κανείς δεν μπορεί να αναγκάσει πολίτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης να κάνει κάτι που πάει ενάντια στη συνείδηση του. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ) και τα Ηνωμένα Έθνη, έχουν επανειλημμένα υπερασπιστεί το δικαίωμα της άρνησης στράτευσης στα πλαίσια θρησκευτικών ή άλλων πεποιθήσεων. Στις 24 Ιουνίου 2013 η ΕΕ σε δημοσίευμα της “ενθαρρύνει τα μέλη-κράτη να σεβαστούν το δικαίωμα αντίρρησης συνείδησης της στρατιωτική θητείας, βάση θρησκευτικής ή άλλης πεποίθησης, και να παρέχουν την επιλογή για εναλλακτική θητεία μη στρατιωτικής φύσης”. Το ΕΔΑΔ στις 27 Νοεμβρίου 2012 καταδίκασε την Αρμενία σε πρόστιμο €124,000 επειδή συνέλαβε πολίτες της που αρνήθηκαν να καταταγούν στο στρατό για θρησκευτικούς λόγους. Στις 12 Ιουνίου 2012 το ΕΔΑΔ καταδίκασε την Τουρκία επειδή αρνήθηκε την αντίρρηση συνείδησης στη στρατιωτική θητεία. Επίσης, στις 22 Νοεμβρίου 2011 την καταδίκασε επειδή δεν παρείχε επιλογή εναλλακτικής θητείας, θεωρώντας ότι η έλλειψη τέτοιας επιλογής καταπατά το δικαίωμα της αντίρρησης συνείδησης που θεωρείται ιερό. Στην Κύπρο, ο Μουράτ Κανατλί καταδικάστηκε σε δέκα μέρες φυλάκισης επειδή αρνήθηκε να υπηρετήσει ως έφεδρος στον Τ/Κ στρατό. Η δικαίωση του Κανατλί είναι θέμα χρόνου• μόλις εξαντληθούν όλα τα εγχώρια ένδικα μέσα η υπόθεση θα προχωρήσει στο ΕΔΑΔ το οποίο θα τον δικαιώσει καθώς η αντίρρηση συνείδησης στην στρατιωτική θητεία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Η Ελληνοκυπριακή ηγεσία της Κυπριακής Δημοκρατίας ξέρει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να αρνηθεί αυτό το ανθρώπινο δικαίωμα. Κάθε χρόνο λίγο πριν την καλοκαιρινή κατάταξη νεοσυλλέκτων, οι βουλευτές της επιτροπής άμυνας συζητούν ένα εξόφθαλμα αντισυνταγματικό νομοσχέδιο με σκοπό να τρομοκρατήσουν τα υποψήφια θύματα και τους γονείς τους. Λίγο μετά την κατάταξη ο Γενικός Εισαγγελέας τους στέλνει πίσω το νομοσχέδιο, υποδεικνύοντας την αντισυνταγματικότητα του. Στο μεταξύ, οι βουλευτές, οι οποίοι παρεμπιπτόντως εξαιρούνται από την εφεδρεία, κάνουν μεγαλεπήβολες απειλητικές δηλώσεις στα ΜΜΕ και παρελαύνουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης των νεοσυλλέκτων. Αυτό το θέατρο του παραλόγου επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο εδώ και δεκαετίες και είναι στο χέρι όλων μας να το σταματήσουμε. Έχουμε επιλογές. Όσο έχουμε επιλογές έχουμε ευθύνες, και ήρθε η ώρα να αναλάβουμε το μερίδιο που μας αναλογεί
Ο Γιώργος Ιορδάνου βρίσκεται στο twitter @iordanou και γράφει στο iordanou.org
Γράφει: Γιώργος Ιορδάνου
