Σε μια εποχή πολλαπλών κρίσεων και κοινωνικής ρευστότητας, η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία μοιάζει να ψάχνει την ψυχή της και να αναζητά εναγωνίως την ταυτότητα της. Οι εκπρόσωποι της μάχονται, μιλούν, προτείνουν, αλλά σπανίως ακούγονται. Αυτή η εικόνα μεταφέρεται, σε πολλές περιπτώσεις, από τις Βρυξέλλες και προς τα κόμματα της περιφέρειας.
Η αδυναμία άρθρωσης ενός συνεκτικού και πειστικού αφηγήματος, που να εμπνέει τις νέες γενιές…
