Ο ανθρώπινος και ο πολιτικός διάλογος δεν είναι ταυτόσημοι – και δεν πρέπει να συγχέονται. Ο πρώτος πηγάζει από τη φύση της συνύπαρξης. Ο δεύτερος είναι θεσμική διαδικασία. Δεν επιδιώκει συναισθηματική σύγκλιση, αλλά τη διαμόρφωση συλλογικών αποφάσεων. Κινητήρια δύναμή του είναι η σύγκρουση ιδεών μέσα σε ένα κοινό πλαίσιο κανόνων. Ο πολιτικός δεν μιλάει ως «πρόσωπο», αλλά ως φορέας πολιτικού σχεδίου.
Η ανθρώπινη συνομιλία…
