

Σε έναν κόσμο που αλλάζει με ρυθμούς αλγόριθμου, ό,τι αντιστέκεται στην ταχύτητα, λογίζεται στις μέρες μας αναχρονισμός. Το ελληνικό «Δημόσιο», με τη γραφειοκρατική του βαρύτητα και τη μονιμότητα ως μηχανισμό αυτοσυντήρησης, μοιάζει συχνά να ανήκει σε άλλη εποχή. Ένας ξεχασμένος θεσμός από τις αναλογικές δεκαετίες του παρελθόντος, παγιδευμένος ανάμεσα σε υπουργικές αποφάσεις με βαριές, ξύλινες σφραγίδες και φακέλους…