Πενήντα δύο χρόνια μετά και το «εδώ Πολυτεχνείο» δονεί ακόμα τις συναισθηματικές χορδές των δημοκρατικών πολιτών, αποτελώντας πυξίδα στις διεκδικήσεις και της σύγχρονης εποχής.
Το ψωμί, η Παιδεία και η Ελευθερία, άλλωστε, δεν είναι δεδομένα για όλα τα κοινωνικά στρώματα, και η μάχη για την κατοχύρωση και αναβάθμιση στοιχειωδών αγαθών – που συνδέονται με την εύρυθμη λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος – είναι διαρκής.
