«Επήεν το σπίτι μας, κρούζει το σπίτι μας… δεν έμεινε τίποτε, εγίνηκε στάχτη. Πέφτουν κομμάτια. Τουτά είναι τα χαϊρκα μας και που να βρεις το δίκαιο σου», λέει με τρεμάμενη φωνή, κοιτάζοντας το καμένο σκελετό που κάποτε αποτελούσε το καταφύγιό του.
Το σπίτι του, όπως και δεκάδες άλλα στην περιοχή, χάθηκε μέσα σε λίγες ώρες. Το μόνο που έμεινε είναι στάχτη και αναμνήσεις, με τους ανθρώπους να προσπαθούν να σταθούν ξανά στα πόδια τους…
