Άτιμο πράγμα ο ανθρώπινος πόνος. Έχει το κακό συνήθειο να μην ξεχωρίζει. Ούτε ποιον θα χτυπήσει αλλά ούτε και ποιος τον νιώθει. Βλέπεις έναν άνθρωπο να πονάει και αμέσως νιώθεις συμπόνια. Χωρίς να ξέρεις ποιος είναι ή τι έκανε πριν. Μπορεί να είναι και ο χειρότερος εγκληματίας, δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Θα νιώσεις τη συμπόνια γιατί είσαι άνθρωπος, γιατί θεωρητικά αυτή είναι η φύση μας. Θεωρητικά γιατί όταν ανακατεύεται η πολιτική η ενσυναίσθηση γίνεται αλά καρτ.
Η Laurie Strode της καρδιάς μας,
