Με τον Σεπτέμβριο να προβάλλει ως πιθανό ορόσημο για μια νέα προσπάθεια επανεκκίνησης του διαλόγου στο Κυπριακό, η προσοχή όλων στην Κύπρο, όσους τουλάχιστον απασχολεί το Κυπριακό διότι κι αυτό δεν είναι πια δεδομένο ειδικά σε περιόδους στασιμότητας, στρέφεται όχι τόσο στο πότε όσο στο πώς, αλλά και κυρίως στο γιατί.
Με την αδιαλλαξία της τουρκικής πλευράς να παραμένει η μοναδική σταθερά, η φαντασία μοιάζει περισσότερο από απαραίτητη για να σκεφτεί υπό ποιες συνθήκες θα μπορούσαν οι συνομιλίες να επαναρχίσουν αλλά και γιατί να γίνει κάτι τέτοιο εάν ο διάλογος δείχνει καταδικασμένος να οδηγηθεί σε μια νέα αποτυχία.
