Κάθε πρωί, ουρές σχηματίζονταν έξω από το δικαστήριο της Αβινιόν πριν ακόμη ξημερώσει. Από τον Σεπτέμβριο που ξεκίνησε η δίκη για την υπόθεση της Ζιζέλ Πελικό, ομάδες γυναικών στέκονταν αρχικά στη φθινοπωρινή ψύχρα και πλέον στο τσουχτερό κρύο, στο πεζοδρόμιο πλάι σε έναν πολυσύχναστο περιφερειακό δρόμο έξω από το δικαστικό μέγαρο. Ερχονταν καθημερινά. Κάποιες έφερναν λουλούδια. Ολες ήθελαν να βρίσκονται εγκαίρως στη θέση τους για να χειροκροτήσουν τη Ζιζέλ Πελικό καθώς ανέβαινε τα σκαλιά και περνούσε από τις τζαμένιες πόρτες.
