Ο πόλεμος στη Γάζα έχει μπει στον δεύτερο μήνα και στο Τελ Αβίβ έχει γίνει ρουτίνα να ακούς τις σειρήνες μέρα παρά μέρα και να τρέχεις αναζητώντας καταφύγιο καθώς οι ρουκέτες της Χαμάς στοχοποιούν την πόλη. Το κάνω μαζί με τις δύο μικρές μου κόρες: είναι πάντα μια άσχημη εμπειρία γι’ αυτές, αλλά και για μένα. Ως γονιός, κάνω ό,τι μπορώ προκειμένου να τις προστατεύσω από την πραγματικότητα του πολέμου και να διατηρήσω μια κανονικότητα.
Ομως αυτό δεν είναι πάντα εφικτό.
