«Πήραν τον δάσκαλο του Κνουτ, ξέρεις»: είναι κάτι που έλεγε συχνά η γιαγιά του Πολ όταν, ως παιδί, ρωτούσε για τη ζωή στη Νορβηγία κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Μερικές φορές, του μιλούσε για τις μερίδες ψωμιού που ήταν γεμάτο πριονίδι και για τους καλοντυμένους κακοποιούς που περιφέρονταν τα πέντε χρόνια που οι ναζιστικές δυνάμεις καθυπόταξαν τη δημοκρατία της Νορβηγίας, έδειχνε όμως ιδιαίτερα αποφασισμένη να του δώσει να καταλάβει τι συνέβη στον εκπαιδευτικό που δίδασκε τον παππού του στο αγρόκτημα της παιδικής του ηλικίας,
