Αυτό που φρίκαρε περισσότερο την Αν Κάρσον όταν διαγνώστηκε με Πάρκινσον ήταν ο αποσυντονισμός του γραφικού της χαρακτήρα. Της άρεσε πάντα να γράφει με το χέρι, να γεμίζει τετράδια με σημειώσεις, το έκανε κάθε μέρα, δεκαετίες ολόκληρες. Διασκέδαζε να διαβάζει ότι ο γραφικός χαρακτήρας προδίδει στοιχεία της προσωπικότητάς σου: αν τα γράμματα έχουν κλίση προς τα δεξιά κουβαλάς μεγάλη επιρροή από τον πατέρα σου, αν οι τόνοι φεύγουν προς τα αριστερά είσαι αναβλητικός τύπος. Eνιωθε πως ο γραφικός χαρακτήρας σε βοηθάει να βγάζεις προς τα έξω πράγματα που έχεις μέσα σου,
