Μια φορά και έναν καιρό, υπήρχε στην ΕΕ μια χώρα που ξεχώριζε για το ανοιχτό μυαλό και την ανεκτικότητά της. Οι πολίτες της είχαν το χάρισμα της ενσυναίσθησης, προσπαθούσαν να βάζουν τον εαυτό τους στη θέση των πιο ευάλωτων. Κάποια στιγμή, μάλιστα, όταν ρωτήθηκαν αν αισθάνονται άνετα με έναν μετανάστη ως φίλο, συνάδελφο, γείτονα ή μέλος της οικογένειας, ένα Ευρωβαρόμετρο τους τοποθέτησε πολύ πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο: το 89% απάντησε ναι, έναντι 64% πανευρωπαϊκά. Μιλώντας με πολιτικούς της χώρας αυτής,
