«Ηταν το 13ο συνέδριο (των Δημοκρατικών) που παρακολούθησε ο Τζο Μπάιντεν από το 1972 και τουλάχιστον το όγδοο στο οποίο έλαβε τον λόγο. Εμελλε, όμως, να είναι το τελευταίο προς το οποίο απευθύνθηκε κατέχοντας κάποιο δημόσιο αξίωμα ή ως υποψήφιος του κόμματος – με μια ομιλία, μάλιστα, που δεν θα ήθελε να έχει κάνει ποτέ. Εχει υπάρξει, άλλωστε, μέρος του πολιτικού στερεώματος της Αμερικής επί τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε φαινόταν δύσκολο ακόμη και να τον φανταστεί κανείς να εκχωρεί τα φώτα της δημοσιότητας».
