Η οικονομία ήταν αυτή που οδήγησε τους Γερμανούς πρόωρα στις κάλπες το 2005, όταν η συγκυβέρνηση SPD και Πρασίνων, με καγκελάριο τον Γκέρχαρντ Σρέντερ και «υπαρχηγό» τον Γιόσκα Φίσερ, έμοιαζε να καταρρέει υπό το βάρος των αντιδημοφιλών μεταρρυθμίσεων, με τους κωδικούς «Ατζέντα 2010» και «Hartz IV», που είχε εμπνευστεί και θέσει σε εφαρμογή ο πρώτος. Η οικονομία είναι για μια ακόμη φορά υπεύθυνη, 20 χρόνια μετά, για την κατάρρευση του πρώτου τρικομματικού συνασπισμού στην ιστορία της χώρας – του αποκαλούμενου «φωτεινού σηματοδότη»,
