Τι θα είχε συμβεί άραγε αν η Ζιζέλ Πελικό δεν είχε αποφασίσει στις 2 Σεπτεμβρίου, κατά το ξεκίνημα της δίκης εις βάρος τού από 50ετία συζύγου της, του Ντομινίκ Πελικό, και 50 ακόμα ανδρών, να μη διεξαχθεί η διαδικασία κεκλεισμένων των θυρών, όπως είχε προτείνει ο προεδρεύων δικαστής; Θα είχαν καρφωθεί και πάλι επί τρεισήμισι μήνες τα βλέμματα του κόσμου ολόκληρου στο κακουργιοδικείο της Βοκλίζ; Θα είχε προκαλέσει και τότε η δίκη τόσο μεγάλες και χρήσιμες συζητήσεις γύρω από την «κουλτούρα του βιασμού»,
