Για δεκαετίες η Ευρώπη είχε χτίσει τη «στρατηγική ασφαλείας» της πάνω σε μια συνθήκη που σήμερα φαντάζει σε σημαντικό βαθμό τροποποιημένη.
Ύστερα από έναν καταστροφικό πόλεμο στον οποίο πρωταγωνίστησαν ευρωπαϊκές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ολοκαυτώματος, οι χώρες της Δυτικής Ευρώπης εκχώρησαν ουσιαστικά την αμυντική προστασία τους στις ΗΠΑ τόσο μέσα από τη συγκρότηση του ΝΑΤΟ όσο και μέσα από τη διαμόρφωση της αμερικανικής πυρηνικής ομπρέλας.
Ήδη, όμως, πριν από την τυπική κατάρρευση του σοβιετικού μπλοκ, οι χώρες της Ευρώπης κυρίως προσανατολίστηκαν στη διαμόρφωση ενός εκτεταμένου και διευρυνόμενου πλαισίου οικονομικών σχέσεων με την Ανατολική Ευρώπη και την ίδια την ΕΣΣΔ,
