Ο Ρομπέν των Δασών έκλεβε από τους πλούσιους για να δίνει στους φτωχούς. Ως συνταγή κοινωνικής πολιτικής ήταν απλούστερη από αυτήν που πασχίζουν να εφαρμόσουν οι κυβερνήσεις σήμερα: δεν ρωτούσε τα θύματα αν συμφωνούσαν να ληστευτούν, ούτε αντιμετώπιζε δίλημμα ποιον να ελεήσει κατά προτεραιότητα. Οι κυβερνητικοί διαχειριστές της κοινωνικής αλληλεγγύης καλούνται να ληστεύουν συναινετικά και να επιχορηγούν τεκμηριωμένα.
Οι αυτοκράτορες του Βυζαντίου με την ευκαιρία εορτασμών έκαναν βόλτα στην Πόλη πετώντας νομίσματα στο συγκεντρωμένο πλήθος: «Αυτά είναι και όποιος προλάβει».
