Ισως η ρίζα του προβλήματος να είναι ότι ο φιλελευθερισμός δεν αποτελεί κάτι συγκεκριμένο. Είναι ένα σύνολο θεσμών, μια παράδοση, ίσως ακόμη ένα ταμπεραμέντο, όπως έγραφε πρόσφατα ο Ανταμ Γκόπνικ στον New Yorker. Δεν έχει σαφείς κανόνες όπως οι ιδεολογικοί του ανταγωνιστές. Οι μαρξιστές, ας πούμε, θεωρούν ότι μια επανάσταση εναντίον της υπάρχουσας καπιταλιστικής τάξης είναι κάτι καλό. Οι χριστιανοδημοκράτες, πάλι, πιστεύουν ότι το σημείο καμπής στην ιστορία του Σύμπαντος ήταν η σταύρωση, και μυστηριώδης ανάσταση,