«Προσπαθώ να σε καταλάβω. Ησουν μόλις είκοσι τεσσάρων ετών. Με όλη τη ζωή μπροστά. Γιατί τόση προθυμία να την καταστρέψεις; Τη ζωή σου. Οχι τη δική μου. Τη δική σου».
«Μην προσπαθείς να με καταλάβεις. Δεν είσαι σε θέση να το κάνεις».
«Κι όμως, πρέπει, επειδή για είκοσι επτά δευτερόλεπτα ήρθαμε τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο. Φορούσες τον μανδύα του θανάτου κι εγώ ήμουν η Ζωή. Αυτή είναι η πιο βαθιά σύνδεση που υπάρχει».