Παρακολουθώ τα βίντεο του Τραμπ με τη βουλιμία που με καταλαμβάνει όταν τρώω αράπικα φιστίκια – ζητώ συγγνώμη αν ο προσδιορισμός ελέγχεται πλέον από την πολιτική ορθότητα. Τα βίντεο είναι τόσο junk που, έτσι και ξεκινήσεις, δύσκολα σταματάς. Τα καταναλώνεις και η απόλαυση γίνεται ελαφρώς μεγαλύτερη από την ενοχή. Και έτσι συνεχίζεις. Τώρα θα απορήσετε πού ακριβώς βρίσκεται η απόλαυση. Γιατί να μην παρακολουθείς γατάκια, γκολ ή καρφώματα από το ΝΒΑ, αλλά προτιμάς να σκοτώνεις πολύτιμο χρόνο με τον Τραμπ;
