Αν αύριο είμαι εγώ, μαμά, αν αύριο δεν επιστρέψω, κατάστρεψε τα πάντα.
Αν αύριο έρθει η σειρά μου, θέλω να είμαι η τελευταία.
Απόσπασμα από ποίημα της περουβιανής
ακτιβίστριας Κριστίνα Τόρες – Κακέρες
Ηταν κι εκείνη νέα, είχε κι εκείνη ένα πρόσωπο όμορφο και χαμογελαστό, στοίχειωσε κι αυτό, άθελά του, μια ολόκληρη χώρα. Την έλεγαν Τζούλια Τσεκετίν, ήταν 22 χρόνων, σπούδαζε μηχανικός βιοϊατρικής στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας, ετοιμαζόταν να πάρει το πτυχίο της όταν εξαφανίστηκε,
