Κυριακή του Πάσχα, 1η Μαΐου του 1994. Μαθητής της 2ας Λυκείου τότε, μαζί με την οικογένειά μου -από γονείς μέχρι θείους- έχουμε μαζευτεί στο εξοχικό για τη μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας. Ωστόσο, εκείνη η μέρα δεν θυμίζει σε τίποτα τα προηγούμενα χρόνια.
Όλοι βρίσκονται στην τραπεζαρία στο ισόγειο της μονοκατοικίας και έχουν κάτσει ήδη σε ένα γεμάτο με φαγητά τραπέζι. Κι εγώ, στον πάνω όροφο, στο «μικρό δωμάτιο» (όπως το έλεγα) να κλαίω…
