
Πώς μπορεί η μουσική να μεταφερθεί σε άλλη μορφή, δίχως να χάσει το βαθύτερό της αποτύπωμα; Αυτό το ερώτημα λειτούργησε ως οδηγός σε μία από τις συναντήσεις του Μίκη Θεοδωράκη με τον Στέφανο Κορκολή, ακούγοντας και συζητώντας τη Μπαλάντα του Μαουτχάουζεν, σε ποίηση Ιάκωβου Καμπανέλλη, μέσα από διάφορες ενορχηστρώσεις. Είχε προηγηθεί η μεταγραφή του «Επιταφίου» για πιάνο και φωνή, και σε αυτή την ακρόαση αντιμετώπισαν το ίδιο…