Οι φροντιστές ασθενών με χρόνια νοσήματα, όπως είναι για παράδειγμα η νόσος Αλτσχάιμερ, είναι (κατ’ ανάγκη) αεικίνητοι, θυσιάζοντας συχνά τις προσωπικές τους ανάγκες και τον ελεύθερο χρόνο τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι άτρωτοι. Αντιθέτως, η παραμέληση του ίδιου του εαυτού τους, κάθε άλλο παρά σπάνια φθείρει την υγεία τους – σωματική αλλά και ψυχική.
Δεν είναι τυχαίο ότι οι ειδικοί προειδοποιούν σε κάθε ευκαιρία για την εξουθένωση (burnout) του φροντιστή, σημειώνοντας ότι πρόκειται για κατάσταση σωματικής,
