Σε ορισμένες χώρες υψηλού εισοδήματος, έως και 1.000 άτομα ανά εκατομμύριο πληθυσμού ενδέχεται να λάβουν έναν βηματοδότη ετησίως. Σε χώρες χαμηλού εισοδήματος, μπορεί να είναι 3 ανά εκατομμύριο πληθυσμού ή λιγότερα.
Υπάρχουν δύο πιθανοί τρόποι για να μειωθεί η μεγάλη αυτή ανισότητα μεταξύ πλούσιων και φτωχών χωρών στη δυνατότητα εμφύτευσης βηματοδοτών σε αυτούς που τους χρειάζονται: ο σχεδιασμός και η παραγωγή ενός βασικού, χαμηλού κόστους βηματοδότη ή η δημιουργία ενός συστήματος για την επαναχρησιμοποίηση βηματοδοτών μετά τον θάνατο.
