Η συντηρητική πολιτική αποτελεί έναν από τους κυρίους πυλώνες του πολιτικού ανταγωνισμού στους τελευταίους δύο αιώνες, την ιδεολογία εκείνη η οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό συνέδεε τις κοινωνικοπολιτικές σχέσεις της νεωτερικότητας με ιδέες και πρακτικές της προνεωτερικής περιόδου. Κύρια αξιακή αναφορά του συντηρητισμού είναι η παράδοση, η ύπαρξη μιας συλλογικής εμπειρίας σταθερών θεσμών και αντιλήψεων, η οποία διαμορφώνει ένα ιεραρχικό πλαίσιο θέασης του ανθρώπινου βίου που γειώνεται σε ένα γνώριμο παρελθόν που κανοναρχεί τη συγχρονία αλλά και οριοθετεί το μέλλον.
