Πέρασαν 20 ολόκληρα χρόνια, από τις 11 Αυγούστου 2004, που αποχαιρέτησε τον μάταιο τούτο κόσμο, πλήρες ημερών και ρόλων, ένα από τα σημαντικότερα και εντελέστερα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, θεατρικά ταλέντα του τόπου μας στον 20ό αιώνα: η Βάσω Μανωλίδου. Ενα πλάσμα στην κυριολεξία αέρινο.
Σήμερα θα μου επιτρέψετε να της αφιερώσω ένα κείμενό μου που έγραψα για εκείνη στις φιλόξενες στήλες του περιοδικού «Men’s Look» του φίλου Σύλλα Κολλάτου στις αρχές της δεκαετίας του 1980 και που η ίδια είχε τη χαρά να αναγνώσει τότε:
«[…] Πρωτοείδα τη Βάσω Μανωλίδου στην “Αγία Ιωάννα” του Μπέρναρντ Σο και την ίδια χρονιά στο “Καίσαρ και Κλεοπάτρα” του ίδιου συγγραφέα.
