Συνεχίζω για τρίτη συνεχόμενη Δευτέρα την αναφορά μου στα σημαντικά θεατρικά κείμενα του Γρηγόριου Ξενόπουλου, εστιάζοντας σήμερα σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά ελληνικά αστικά δράματα των αρχών του 20ού αιώνα, τη «Στέλλα Βιολάντη». Με αφορμή την παράσταση του Ελεύθερου Θεάτρου τη σεζόν 1977-78 στο Θέατρο Καλουτά, σε σκηνοθεσία του Σταμάτη Φασουλή, με υπέροχο σκηνικό διάκοσμο του Σάββα Χαρατσίδη και με βασικούς πρωταγωνιστές την Υβόννη Μαλτέζου, τον Κώστα Αρζόγλου, τον Ντίνο Λύρα, τη Νένα Μεντή, σημείωνα τότε στην κριτική μου στο «Βήμα»:
«Η “Στέλλα Βιολάντη” γράφτηκε πρώτα ως διήγημα,
