Ακόμη και αν σε ορισμένα σημεία απαιτεί τη μέγιστη στοχοπροσήλωση των θεατών για να μην επέλθει η αίσθηση της κόπωσης, το θεατρικό «Γκιακ» στον Σταθμό του Μεταξουργείου είναι μια διασκευή πεζογραφικού έργου με αξιώσεις. Οι αφηγήσεις των στρατιωτών που μοιράζονται τη χλαίνη – τον μανδύα της αφήγησης, σαν να λέμε – είναι οι ιστορίες όλων όσοι διαθέτουν τραύματα μέσα στην ιστορική συνθήκη. Και οι τέσσερις ηθοποιοί (Δημοσθένης Ξυλαρδιστός, Γιώργος Σύρμας, Ευθύμης Χαλκίδης, Αντώνης Χρήστου) στέκουν στο ύψος της θεατρικής σύμβασης επιτονίζοντας τις καίριες λέξεις ή παριστάνοντας τα αυτόματα που κάποια στιγμή τα χτυπάει η τυχαιότητα όση ώρα η γυναικεία φιγούρα γαζώνει στη ραπτομηχανή παράσημα επί παρασήμων: ο τιμημένος ηρωισμός ως η άλλη όψη του σακατεμένου ανθρώπου που επιστρέφει από την κόλαση του μακελειού.
