Φέτος συμπληρώνω 52 χρόνια στη διακονία της θεατρικής κριτικής και θεωρώ ιερό καθήκον να αναφερθώ στη συντεχνία μου, σε ό,τι βρήκα μπαίνοντας στην αρένα, με όσους συμπορεύτηκα σε μια εμπροσθοφυλακή της λογοτεχνίας και της τέχνης που στον τόπο μας έχει να επιδείξει και πολλούς και εξαίρετους υπηρέτες δημιουργούς. Εγραφα και παλιότερα πως ο πρώτος κριτικός στην πνευματική ιστορία του κόσμου μας ήταν ο ίδιος ο Θεός, αφού διαβάζουμε στη Διαθήκη πως, μόλις τελείωσε το «γενηθήτω», αναφώνησε, εκτιμώντας το έργο του: «Ο,τι καλόν» – «Ωραίο κατόρθωμα».
