Το 1997 ο συγγραφέας Ντέιβιντ Φόστερ Γουάλας, απεσταλμένος του κινηματογραφικού περιοδικού «Premiere» στα γυρίσματα της «Χαμένης λεωφόρου», περιέγραψε την εμπειρία του από την καταβύθιση στο σύμπαν του Ντέιβιντ Λιντς. Αυτό που εντόπισε να κυριαρχεί το περιέγραψε ως «ένα ιδιαίτερο είδος ειρωνείας όπου το πολύ μακάβριο και το πολύ καθημερινό συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να αποκαλύπτουν τον αέναο εγκλωβισμό του πρώτου μέσα στο δεύτερο». Από τότε το στοιχείο αυτό έγινε το κλειδί του λιντσικού σύμπαντος, το οποίο ο ίδιος αποδίδει στο βιβλίο του «Κυνηγώντας το Μεγάλο Ψάρι» (εκδόσεις Πατάκη).
