Στη, σχεδόν, τελευταία γραμμή από το Περί της εμπειρίας, τελευταίο από τα μνημειώδη Δοκίμιά του, ο υπερήλικας για τα μέτρα της εποχής Μισέλ ντε Μονταίνι (1533-1592) έγραφε: «τα γεράματα έχουν κάπως ανάγκη στοργικού χειρισμού». Στο πιο πρόσφατο βιβλίο του, Η ζωή, τα γηρατειά και ο θάνατος μιας γυναίκας του λαού, εκδόσεις Νήσος 2024, ο Ντιντιέ Εριμπόν δεν τον άκουσε.
Ακουσε βεβαίως άλλους, όχι λιγότερο σημαντικούς ούτε λιγότερο συναφείς προς τον προβληματισμό που αναλαμβάνει να μας εκθέσει.
