Δεν μπορεί κανείς παρά να προβληματιστεί από τη συνεχή επανάληψη της αρχικής φράσης των κειμένων, 87 τον αριθμό, που απαρτίζουν το ανά χείρας βιβλίο του Μισέλ Φάις. «Κάποιες στιγμές νιώθεις ότι πεθαίνεις στη θέση ενός άλλου». Ογδόντα επτά φορές θα τη διαβάσει ο αναγνώστης. Κι άλλες τόσες το Αμήν. Τη λέξη που κλείνει κάθε κείμενο.
Παραδοξολόγημα; Παίγνιο των λέξεων; Ισως. Αλλά εμένα μου θύμισε εκκλησιαστικά κείμενα. Τα Ειρηνικά της Λειτουργίας ή τα τροπάρια του Μεγάλου Κανόνος και αυτά των Χαιρετισμών.
