Με ρωτάς πώς να προσευχηθείς σε κάποιον που δεν υπάρχει.
Εγώ το μόνο που ξέρω είναι ότι η προσευχή υψώνει μια βελούδινη γέφυρα
Και βασίζοντας πάνω σ’ αυτήν αιωρούμαστε, σαν από ένα βατήρα,
Πάνω από τοπία με το χρώμα του ώριμου χρυσού
Μεταμορφωμένα από μια στάση του ήλιου μαγική.
Αυτή η γέφυρα οδηγεί στην ακτή της Αντιστροφής
Όπου τα πάντα είναι ακριβώς το αντίθετο και η λέξη είναι
Αποκαλύπτει μια σημασία που εμείς δεν υποπτευόμασταν καν.
