
Δεν χρειάζεται να θυμηθούμε τη ρήση της Ελένης Αρβελέρ πως «ανοίγοντας ένα παράθυρο στο Παρίσι, κρυολογεί ένας Κινέζος στο Πεκίνο» ή την επίσης σχεδόν αποφθεγματικού χαρακτήρα διατύπωση πως «το πέταγμα μιας πεταλούδας στον Αμαζόνιο μπορεί να προκαλέσει έναν τυφώνα στην άλλη άκρη της γης», για να υπογραμμίσουμε πως η έννοια των συγκοινωνούντων δοχείων συνιστά έναν κοινό παρονομαστή σε όλες τις εκφάνσεις της ανθρώπινης ζωής. Οταν λοιπόν θέταμε το ερώτημα «Με ποιον τρόπο πιστεύετε πως εκφράζεται η επίδραση της ευρωπαϊκής τέχνης στην αντίστοιχη ελληνική μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο;» στους εξαίρετους ζωγράφους Αλέξη Βερούκα,