Μέσα στην απέραντη λαβωματιά του αστικού σύμπαντος των Αθηνών παραμονεύουν σιωπηρά κάποιοι απόκρυφοι κόσμοι, μικροσκοπικές επικράτειες παραδομένες στην ενδοχώρα του ονείρου. Μία εξ αυτών εκλύει αφειδώλευτα τις πιο φανταχτερές αποχρώσεις τής αξόδευτης φαντασίας και των ηχηρών συναισθημάτων. Το σκακιστικό καφενείο Πανελλήνιον, που προτάσσει με μετριοφροσύνη τη διάφανη όψη του στον ακάματα πολύβουο δρόμο της οδού Μαυρομιχάλη.
Σε τούτη τη ζώσα οθόνη της βιτρίνας του καφενείου, που άλλοι προσπερνούν με μια αφηρημένη βιάση κι άλλοι κοντοστέκονται εφήμερα να ξαποστάσουν πάνω της το φιλοπερίεργο βλέμμα τους,
