Τα κιτρινο-καφέ λοφία καπνού που ανέβαιναν προς τα πάνω γέμισαν ολόκληρο το παράθυρο της κουζίνας μου. Λίγες στιγμές νωρίτερα ο ουρανός ήταν γαλάζιος. Κατέβηκα ορμητικά τις σκάλες για το Κε ντε λα Τουρνέλ. Ολα ήταν ακίνητα και απόκοσμα σιωπηλά: οι περαστικοί έδειχναν έκπληκτοι, καρφωμένοι στο έδαφος. Τα αυτοκίνητα είχαν σταματήσει στη μέση του δρόμου, οι επιβάτες ακίνητοι, όλοι κοιτούσαν απέναντι από τον Σηκουάνα. Ακολούθησα το βλέμμα τους. Η Παναγία των Παρισίων καιγόταν. Τεράστιες κόκκινες και πορτοκαλί γλώσσες φωτιάς ξεπηδούσαν από τη στέγη της.
