Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… όταν σε μια κλειστή παρουσίαση που έκανα για το «Κουμπί είμαι κι εγώ» σε φίλες-φίλους influencers, ανέφερα τη στιγμή που ο Ορέστης (σ.σ.: ο κεντρικός χαρακτήρας του παραμυθιού), κλεισμένος στην ντουλάπα, νιώθει κι εκείνος ότι γίνεται γυαλιστερός σαν τα άλλα κουμπιά, άρα μοιάζει σε αυτά, αλλά μέχρι το πρωί έχει γίνει ξανά ματ, αφού τα δάκρυά του έχουν στεγνώσει!
Αν μπορούσα να γράφω μετά μουσικής, θα επέλεγα… Το «Δέντρο» από τον «Τεμπέλη δράκο»,
