Στον Χρήστο Παντελίδη
Οι τρεις φίλοι κάθονταν σ’ ένα καφενείο στην οδό Αναπαύσεως. Ο Βασίλης κι ο Φώτης, πρώην μηχανικοί, κι ο Χρήστος, πρώην λογιστής τροφοδοσίας, έπιναν καφέδες κι έλεγαν ιστορίες από τα ταξίδια τους ανά τον κόσμο ως ναυτικοί. Είχαν πάει στο Πρώτο Νεκροταφείο και είχαν αφήσει λίγα λουλούδια στον τάφο του Νίκου Καββαδία, όπως έκαναν κάθε χρόνο τέτοια μέρα. Ηταν το πρωί της 10ης Φεβρουαρίου, η επέτειος του θανάτου του ναύτη-ποιητή. Ο Χρήστος φορούσε έναν μαύρο ναυτικό σκούφο και κάπνιζε ένα πουράκι,
