«Θέλω οι ιστορίες μου να συγκινούν τους ανθρώπους, δεν με νοιάζει αν είναι άντρες, γυναίκες ή παιδιά. Θέλω οι ιστορίες μου να αναφέρονται στη ζωή και να κάνουν τους ανθρώπους να λένε, «όχι, α, δεν είναι αλήθεια», αλλά να νιώθουν κάποιου είδους ανταμοιβή από τη γραφή. Και αυτό δεν σημαίνει ότι η ιστορία πρέπει να έχει ευτυχισμένο τέλος… απλώς όλα όσα λέει να συγκινούν τον αναγνώστη με τέτοιο τρόπο ώστε να νιώθει ότι όταν την τελειώσει είναι άλλος άνθρωπος». Ηταν η ειλικρινής πρόθεση της Αλις Μανρό,