Να τι έγραφε το 1946, ακριβώς την επαύριο του Β’ Παγκοσμίου Πολέμο, ο Γιώργος Σεφέρης:
Τα σπίτια που είχα μου τα πήραν. Έτυχε
νά ‘ναι τα χρόνια δίσεχτα· πολέμοι χαλασμοί ξενιτεμοί…
Είναι οι εναρκτήριοι στίχοι από το ποίημα «Κίχλη» (κυκλοφόρησε το 1947). Ο Σεφέρης ήξερε για ποιο πράγμα έγραφε: πολέμοι, χαλασμοί, ξενιτεμοί υπήρξαν συλλογικές εμπειρίες για τους Ελληνες στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ο Γεώργιος Σεφεριάδης (για να θυμηθούμε το πραγματικό του όνομα) τα είχε ζήσει όλα.