Από μια συγκυρία, λίγες ημέρες μετά τον Θανάση Βαλτινό φεύγει μία ακόμη φωνή που ύμνησε τη μνήμη – ατομική και συλλογική –, την απώλεια της αθωότητας με τη μορφή της παιδικής ηλικίας, αλλά και των τόπων όπου κάποτε ρίζωσαν άνθρωποι. Γεννημένος το 1944 στον Τσαμαντά της Θεσπρωτίας, ο ποιητής Μιχάλης Γκανάς πέρασε το 1948 με την οικογένειά του στην Αλβανία εξαιτίας του Εμφυλίου, κι από κει στην Ουγγαρία. Η φυγή της οικογένειας από τη χώρα το 1954 και η επιστροφή στην Ελλάδα ήταν άλλη μία δυνατή περιπέτεια,
