Τον διασκεύασαν ο Σκαλκώτας και ο Χατζιδάκις. Μίλησαν γι’ αυτόν και τον αγαπούσαν ο Παπανδρέου, ο Τσαρούχης, ο Χρίστος Καράς. Εκανε μια πορεία από το προπολεμικό, το κατοχικό, το μετεμφυλιακό τραγούδι μέχρι και μετά τη Μεταπολίτευση – που δεν δίσταζε να βάζει και ντραμς στις ορχήστρες του. Ελαβε υπόψη του όλες τις αλλαγές και τους μετασχηματισμούς της κοινωνίας. Από τα σπίτια με τσίγκο μέχρι τα διαμερίσματα των μεσοστρωμάτων της μεταπολεμικής Ελλάδας.
Στα σαράντα χρόνια φέτος από τον θάνατό του ο Βασίλης Τσιτσάνης παραμένει ανοιχτό στοίχημα και πεδίο έρευνας ως ο κορυφαίος και επιδραστικότερος όλων.
