Το δέκατο πέμπτο σεμινάριο που παρέδωσε ο Ζακ Λακάν στην Ecole Normale Supérieure από τον Νοέμβριο του 1967 έως τον Ιούνιο του 1968 ήταν αφιερωμένο στην «ψυχαναλυτική πρακτική» και κατέχει διακριτή θέση στο έργο του γάλλου ψυχαναλυτή. Εκείνη τη χρονιά, αντιμετώπιζε μια κρίση εντός της παρισινής Φροϊδικής Σχολής, την οποία είχε ιδρύσει το 1964. Ηθελε να εισαγάγει μια νέα διαδικασία αναγόρευσης ψυχαναλυτών (το «passe»), την οποία οι συνάδελφοί του δεν εκτιμούσαν. Μόνο που η φοιτητική εξέγερση, που κορυφώθηκε τον Μάη του ’68,
