Η τελευταία φορά που συγκινήθηκα με μια ολοκληρωμένη αφήγηση ήταν… ένας γνωστός, που γίνεται σιγά σιγά φίλος, μου διηγήθηκε το πώς ένα βλέμμα και μια κουβέντα στραβή τον έκαναν να επαναπροσδιορίσει τον γάμο του έπειτα από 20 χρόνια. Δεν τον διέκοψα καθόλου. Ηρθε στο μυαλό μου το σενάριο από το «Σκηνές από έναν γάμο» του Ινγκμαρ Μπέργκμαν. Επέστρεψα στο σπίτι βουβός. Με μια βαθιά συγκίνηση από τον απρόσμενο μονόλογο και τη βαθιά εξομολόγησή του.
Το πιο οδυνηρό στη διαδικασία της συγγραφής… είναι σίγουρα το «μετά» της συγγραφής: Η επαφή με τον εκδότη.