Κορυφαίο ευρωπαϊκό κίνημα της εποχής του βωβού κινηματογράφου, ο γερμανικός εξπρεσιονισμός με βασικούς εκπροσώπους του τον Φριτς Λανγκ, τον Γκ. Παμπστ και τον Φρίντριχ Μουρνάου, γεννήθηκε και άνθησε στη δεκαετία του 1920, αμέσως μετά το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου. Στη Γερμανία, σε ένα ταλαιπωρημένο Βερολίνο και μέσα σε μια στοιχειωμένη ατμόσφαιρα παρακμής και ζωντάνιας. Κοινό σημείο των περισσότερων από αυτές τις ταινίες ήταν ένας δύσφορος συνδυασμός τρόμου, πόνου και ομορφιάς.
Αν το σήμα κατατεθέν του Λανγκ ήταν το «Μ» και του Παμπστ η «Λόλα»,
